Het verhaal van Marie in de pers:
de Volkskrant:
Het verhaal van Marie is een roman voor laatbloeiers, buitenbeentjes en boekenwurmen
Saartje Koekoek is een nerveus meisje dat een nerveuze vrouw wordt. Ze leeft in de derde persoon, schrijft obsessief in dagboekjes en kan het gevoel niet van zich afschudden dat ze permanent buiten de boot valt. Ze verliest haar uitbundige jeugdvriendin aan een andere school en is zo haar grootste voorbeeld van een Normaal Mens kwijt. Hoewel ze zich een alien voelt, is Saartjes leven doodnormaal; haar werk, haar vrienden, haar vriendjes zijn voorspelbaar. Het allerliefst wil ze een kindje. Dan wordt haar dreigende voorgevoel bevestigd: terwijl iedereen om haar heen zwanger wordt, blijft Saartje partner- en kinderloos. Een ontmoeting met de verloren jeugdvriendin is ontgoochelend, ze blijkt saai, niets is meer over van die kinderlijke onbezonnenheid. Saartje wordt ouder, de tijd begint te dringen en het kindje blijft uit.
Het verhaal van Marie van Jorine Lamsma is er eentje voor de laatbloeiers, de buitenbeentjes en de boekenwurmen. Deze roman gaat over hoe een klein leven groot leed kan bevatten. De teleurstellingen van het kind lopen naadloos over in de teleurstellingen van de vrouw, op een toneel van bitterzoete nostalgie naar de jaren zeventig-negentig. Menselijk, openhartig en bij vlagen herkenbaar.
– Charlotte Remarque
De Telegraaf:
Freelance journaliste Saartje Koekoek gaat struikelend door het leven. Regelmatig vraagt ze zich af of ze wel aan de norm voldoet. En waarom zij de geheime gebruiksaanwijzing niet heeft gekregen waarin staat uitgelegd wat precies de bedoeling is als je volwassen wordt. Over slechts één ding heeft ze al sinds haar kindertijd geen enkele twijfel, het staat als een paal boven water: Saartje wordt moeder. Van een dochter, die Marie zal heten. Naar haar beste vriendin van de lagere school.
Vruchtbare man
Het verhaal van Marie heet het sympathieke debuut van Jorine Lamsma. Het is ook een vol boek, waarin de schrijfster heel veel heeft gestopt. Van herinneringen aan een fijne jeugdvriendschap en flarden van bezoeken aan de psycholoog tot twijfels over seks en het zoeken naar de juiste, vruchtbare man om haar kinderwens te stelpen. Tal van passages zijn herkenbaar voor de laatbloeiers onder ons, voor de brekebenen in de liefde, voor de vrouwen bij wie, net als bij Saartje, de biologische klok onverbiddelijk en keihard doortikt.
Lamsma schrijft in een vlotte, afwisselende stijl, maakt gebruik van dagboekfragmenten, mailwisselingen en app-conversaties. Dat houdt de vaart er goed in, al zorgt het ook voor een zekere rommeligheid. Haar verhaal zit overduidelijk vol autobiografische elementen en het is vooral de eerlijkheid van Saartje die de lezer ontroert. Toch is Het verhaal van Marie geen tranentrekker. Een dosis cynische humor zorgt ook voor een zekere afstandelijkheid.
– Paola van de Velde
Freya Magazine:
Ennnn poef…de laatste bladzijde van het boek op de bank uitgelezen terwijl ik in gezelschap zat. Zonder het einde te willen verklappen (niets zo irritant als spoilers) zal mijn gezicht voor ‘het overige bankpubliek’ Het verhaal van Marie in ‘fast forward’ hebben verteld. Binnen vijf minuten tijd ging ik van lachen naar ontroering, pijn in mijn buik naar hartgrondig gevloek. En ten slotte had ik ook nog eens moeite om mijn tranen in te houden. Zucht!
Op de kaft staat de naam van Paulien Cornelisse. Zij prijst het boek aan. Paulien heb ik hoog zitten vanwege haar onnavolgbare droge humor. Met die insteek begon ik dan ook te lezen. Maar eerlijk is eerlijk. Ik moest wel in het verhaal komen. Een boek lezen voor Freya betekent dat er fertiliteitissues in voorkomen. En daar moet je als lezer vrij lang op wachten. Toen ik dat idee eenmaal had laten varen, werd ik meegenomen in de gevoelswereld en het leven van hoofdpersoon Saartje Koekoek. Van jongs af aan heeft zij al een zeer eigenzinnige kijk op het leven en daar begint het verhaal. Saartje neemt je als lezer feitelijk mee in de vorming van haar volwassen persoonlijkheid wanneer ze vertelt over de vriendschap met haar lagereschoolvriendin Marie, vriendschappen, haar ietwat onhandige interactie met anderen op school en het ongemak waarmee ze later het mannelijke geslacht benadert. Alles is eigenlijk een aanloop naar hoe Saartje aan haar kinderwens invulling gaat geven. Want moeder worden dat staat vast! Het boek is een mengelmoes van dagboekbrieven, mails, gesprekken tussen personen, herinneringen. Ik ben echt onder de indruk dat zoveel verschillende communicatievormen een samenhangend en vlotlopend geheel vormen. Het is bovendien zo aandoenlijk eerlijk, kwetsbaar, grappig en fijnzinnig geschreven dat het onmogelijk is om niet van de ‘bijzondere’ Saartje te houden.
– Inger van Oeveren
NBD Biblion:
Saartje Koekoek is maar van één ding zeker in het leven: ze wil moeder worden. In deze coming of age roman volgen we Saartje van jong meisje tot ze een veertiger is. Ze vertelt over haar vriendschap met Marie tijdens haar tienerjaren, over haar relaties met mannen en over haar ultieme zoektocht naar geluk die ze in het moederschap hoopt te vinden. Het verhaal wisselt voortdurend af tussen deze verschillende tijdslijnen.
Deze verhaallijnen worden afgewisseld met dagboekfragmenten, mails en berichten. In haar debuut weet de auteur het moeilijke thema van een onvervulde kinderwens met een scherpe pen en een kwinkslag te brengen. Doorheen het boek leer je Saartje goed kennen. Haar personage is goed uitgebouwd en de vele tijdsprongen passen goed bij haar karakter. Het verhaal voelt aanvankelijk wat chaotisch aan, maar naarmate het vordert vallen de puzzelstukjes steeds meer in elkaar. Stijlvolle cover en mooie hardback uitgave. Debuut voor divers publiek.
– M. Gardin
Boekverkoper Loes van boekhandel Adr. Heinen in Den Bosch: ‘Het maakt op een indrukwekkende manier invoelbaar hoe heftig een kinderwens en het bijbehorende (medische) proces kan zijn. Aan de hand van flashbacks, dagboekfragmenten, e-mails en gesprekken ‘op de sofa’ wordt een verhaal verteld wat, ondanks de heftige onderwerpen, grappig is en vertederend. Debutante Jorine Lamsma schrijft indrukwekkend over het leven van Saartje dat anders loopt dan ze had gehoopt en hoe weinig invloed je daarop hebt.’ (Loes, Adr. Heinen)